W oczekiwaniu na debiut nowego bolidu AMR-One w ILMC postanowiłem przybliżyć inne, najbardziej charakterystyczne chyba auto wyścigowe w kultowych pomarańczowo-błękitnych barwach, do którego osiągnięć mają nadzieję zbliżyć się konstruktorzy Prodrive i Aston Martina. Poniższy tekst poświęcony jest kultowemu bolidowi który jest ważną częścią historii sportów motoryzacyjnych a w latach swojej świetności zdominował wyścigi wytrzymałościowe z serii Le Mans i godnie zastąpił Forda GT w barwach marki Gulf. Gdy pod koniec lat 60-tych FIA wprowadziła zmiany w przepisach dotyczących wyścigów dopuszczając do zawodów bolidy o pojemności 5 litrów Porscheopracowało jeden z najlepszych samochodów wyścigowych wszechczasów - Porsche 917. Dwunastocylindrowy boxer o pojemności 4,5 litra osiągał 100 km/h już po 2,3 sekundach i prędkość maksymalna 390 km/h przy 580 koniach mechanicznych. Niewątpliwą zaletą tego bolidu było zastosowanie aluminiowej ramy o masie zaledwie 52 kg. Auto o takiej charakterystyce było niemal skazane na sukces. W trakcie trzech sezonów w latach 1969-1971 Porsche 917 ścigało się w 21 zawodach wygrywając 14 razy i ustanawiając rekordy które długo czekały na pobicie - maksymalna osiągnięta prędkość 396 km/h czy też średnia ilość okrążeń i średnia prędkość z 1971 roku została pobita dopiero przez Audi R15 w 2010 roku. W roku 1970 Porsche917(nr 23) zwyciężyło po raz pierwszy w klasyfikacji generalnej wyścigu 24 godziny Le Mans praktycznie miażdżąc rywali. W 1971 roku również zdominowało wytrzymałościowe wyścigi samochodowe. Załoga dr.Marko/van Lennep w Porsche917 K (nr 23) zwyciężyła w Le Mans ustanawiając na długie lata wspomniany rekord średniej prędkości - pokonując 5335,16 kilometra ze średnią prędkością 222,30 km/h.Zapewne 917K zwyciężałoby jeszcze latami, jednak na przeszkodzie stanęła FIA, która w dobie kryzysu paliwowego z lat 70 wprowadziła limit pojemności silnika wynoszący 3 litry co dyskwalifikowało 917. Po tej zmianie przepisów Porsche wystawiało wersję 917/30 już tylko w serii Can-Am gdzie moc tych potworów sięgała 1100 KM.
Obecność marki Gulf w sporcie motorowym sięga lat trzydziestych XX wieku kiedy to Gulf jako wiodąca firma z branży motoryzacyjnej rozpoczęła współpracę z człowiekiem legendą - Harrym Millerem - genialnym twórcą samochodów i silników wyścigowych startujących i wygrywających w wyścigach Indianapolis 500. Historia charakterystycznych błękitno-pomarańczowych bolidów zaczęła się w 1967 roku kiedy to został w nie przywdziany Mirage-Ford M1 Johna Wyera - inżyniera samochodów wyścigowych i kierownika zespołu odpowiedzialnego za sukcesy Forda Mirage, Forda GT i Porsche 917. W następnych latach logo Gulfa pojawiało się na prawdziwej legendzie wyścigów samochodowych Fordzie GT40, który w nowych barwach wygrał LeMans 24 Hours dwa razy z rzędu (1968 i 1969 rok). Kolejną ikoną w barwach Gulfa było Porsche 917K, które święciło triumfy w serii Le Mans stając się kultowym autem wyścigowym i jednym z głównych bohaterów filmu Steva McQueena o wymownym tytule "Le Mans". W latach 1972-1975 nastąpił powrót do Forda i sponsorowanie przez firmę Gulf takich modeli jak Mirage Cosworth M6 i GR7 oraz kolejnego zwycięzcy LeMans 24 Hours w roku 1975 Forda Mirage Cosworth GR8. W latach '90-tych charakterystyczne okrągłe logo pojawiło się na ciemnoniebieskich McLarenach F1 GTR. W 2001 roku był krótki epizod z Audi R8 a w 2009 roku tradycyjne pomarańczowo-błękitne barwy Gulf'a powrócił na tory wyścigowe razem z Aston Martinem - oby na dobre.
